28 listopada klasy ósme wybrały sie na zajęcia edukacyjne w terenie - do kopalni GUIDO. Uczniowie mieli do przebycia trasę "Mroki Kopalni".

To wyprawa w najgłębsze i najbardziej surowe rejony Kopalni Guido. Byliśmy w rejonie poziomu 355 m i ostatniej czynnej ściany wydobywczej, eksploatowanej w drugiej połowie XX wieku. Zobaczyliśmy kopalnię węglową zachowaną w takim stanie, w jakim ponad dwadzieścia lat temu zostawili ją górnicy. Górniczą szolą zjechaliśmy pod ziemię, a następnie przeszliśmy półtora kilometra górniczymi chodnikami. Na trasie mieliśmy do pokonania upady o sporym nachyleniu, wzniosy, ciasne przejścia. Towarzyszyły nam przenośniki zgrzebłowe, rurociągi do tłoczenia podsadzki i cała masa górniczej stali. Nad głowami mogliśmy zobaczyć pyłowe zapory przeciwwybuchowe, które miały za zadanie chronić pozostałą część kopalni przed ewentualną eksplozją pyłu węglowego. Pani przewodnik opowiadała najciekawsze historie związane z wydobywaniem węgla i pracą górników pod ziemią. Mogliśmy się przekonać, ile wysiłku trzeba włożyć w fedrunek prowadzony w ciemności i zapyleniu. Punktem kulminacyjnym naszej trasy na poziomie 355 m było ciasne przejście przez ponad stumetrową ścianę węglową o sporym nachyleniu. Strop w tym miejscu podtrzymują gęsto rozstawione stojaki które, na Śląsku popularnie zwane są walenciokami. Po wyjściu ze ściany wydobywczej czekał nas sprawdzian naszej kondycji - stromy upad prowadzący w płytsze rejony kopalni skąd przeszliśmy do stacji osobowej górniczej kolejki podwieszanej, która przewiozła nas w pobliże Hali Pomp, najgłębiej położonego pubu w Europie. Na powierzchnię wróciliśmy dzięki autentycznej szoli, takiej samej, jaką używają górnicy na czynnych kopalniach. Ekspresowy zjazd i wyjazd w ciemnościach zajął zaledwie kilkadziesiąt sekund!

Nasze zajęcia w terenie pozwoliły nam  przede wszystkim na poznawanie rozwoju techniki górniczej od końca XIX wieku aż do czasów współczesnych. Przekonaliśmy się, jak wygląda ciężka praca górnika, w jakich warunkach wydobywa się węgiel. Było SUPER